De
resultaten: |
Er werd een groot aantal grondsporen opgetekend en
er is veel vondstmateriaal |
geborgen. |
De archeologische resten zijn toe te wijzen aan drie
perioden. De jongste resten |
dateren uit de late 19e en vroege 20e
eeuw. Het betreft onder meer een deel van het |
kostershuis, dat gebouwd moet zijn tussen 1820 en 1890 en in
WO II is vernietigd. |
Het merendeel van de grondsporen, kuilen en
paalkuilen dateren evenwel uit de |
Middeleeuwen. De oudste sporen dateren uit de (late)
11e eeuw en de eerste helft |
van de 12e eeuw. Deze bewoningsfase loopt
door tot het begin van de 13e eeuw. |
Uit de sporen zijn mogelijk enkele delen van
gebouwstructuren te reconstrueren. |
Deze structuren zijn echter gelegen aan de randen
van het onderzoeksgebied en |
konden daarom niet geheel worden blootgelegd. |
Een van die structuren betreft een plattegrond van
mogelijk een woongebouw met |
staanders en wanden in een gebogen lijn. De overige
delen van de plattegronden |
lijken op rechthoekige bebouwing. |
Enkele middeleeuwse sporen in de vorm van kuilen en
paalkuilen stammen uit de |
14e eeuw. Uit het geringe aantal sporen
zijn echter geen structuren te herleiden. Na |
de 14e eeuw werd het gebied in gebruik
genomen als bouwland (mogelijk in het |
bezit van de naastgelegen kerk). |
Uit de vulling van de middeleeuwse grondsporen is
een grote hoeveelheid |
vondstmateriaal verzameld. Opvallend is dat het
voornamelijk import- en luxe |
aardewerk betreft. Daarnaast zijn 3 munten uit de 13e
eeuw of vlak daarvoor, |
waarvan 2 geslagen in Engeland, en 2 fragmenten van
ruitersporen gevonden. Op |
grond van deze vaststelling kan aannemelijk worden
gemaakt dat de resten hebben |
toebehoord aan bewoners met een hoge levensstandaard
en een bovenregionaal |
contact. Het is niet onwaarschijnlijk dat er een
directe relatie is met de Heren van |
Groesbeek, die in het midden van de 13e
eeuw een eerste woontoren (bij de Hoflaan) liet bouwen. |